ازآب گرفتیم تنِ‌ فاصله‌ها را                                                        دیدیم پُراز آمدنت اسکله‌ها را

   سرسبز، چنان سبز که‌ آغوش ‌گشودی                                   با آمدنت آمدن‌چلچله‌ها را

          جمعیتی‌از ابر به معشوق رسیدند                                              برداشتی ازجادة باران تله‌هارا

     خوابش نبرد حیف کسی دراسدآباد                                          افسانهْ ویران شدنِ زلزله‌هارا

        ای تکّه‌ای ازخونِ خدا مساله این است                                     یک تکه بدن حل نکند مساله‌هارا

         دیریست که درحلقة مفقودی بابا                                               فریاد زدم یک جوازآن عاطفه‌هارا

دانی که چرا خشک شده نخلِ شهادت؟                                    زیرا که بُریدند تبِ بادیه هارا

اصلاً هنر آن نیست که ایثاربمیرد                                               ایثار مرا مرحم واین آبله‌هارا

            عمریست که در حلقة امداد رفیقان                                           گفتیم به دل مصرع واین قافیه‌هارا

            دیشب همه را مرحم جان بودی وامروز                                     امروز زیادت نه اثر باقی وآن حادثه‌هارا

ایکاش نبیند پسر چشم براهـت                                                 زیرعَلَم خاکی تو حرمله‌هارا

             یادم نرود هیچ که در لحظه آخر                                             بسپُردی به مَنَش مادر وآن فاطمه‌هارا

          در درگه حق شکرکه مولام علی هست                                     تا کَم کند این غصه و آن جاذبه‌هارا

 چندیست که‌در سلسله‌جُنبانِ شفیقان                                      من منتظرم مِهررُخِ خامـنـه‌هارا

   آیینه من بین همین شیشه دلان است                                      خوب است بگردم همة قافله‌ها

   یکباره سراغ پسرت رفت تعزّل                                                    کَم کرده نبودت همة حوصله‌ها

         ایکاش تفحص خبری سوی من آرد                                          من خسته شدم بس‌که زدم ثانیه‌هارا

                                                                                                                                                               فرزند جاویدالاثر علیرضا حیدری فرزان